Terugblik

Weer 2 weken thuis in Reuver, tijd om eens terug te kijken.
8 kg lichter en de broekriem 3 gaatjes kleiner als tastbaar bewijs van de geleverde inspanning, zijn het vooral de herinneringen aan deze geweldige tocht die blijven bovendrijven. Iedere dag was een nieuw avontuur om volop van te genieten. Hoewel het weer niet altijd mee zat, wat ook niet kan als je zo lang onderweg bent, heb ik geen moment aan stoppen gedacht. De kou, vooral op grotere hoogte, en zeker bij regen en tegenwind was niet prettig, maar na een warme douche op de plaats van bestemming ook weer gauw vergeten. Het was trouwens toen in heel Europa veel te koud voor de tijd van het jaar. Achteraf heb ik geen spijt gehad over mijn tijdstip van vertrek. Beter zo dan temperaturen boven de 25°, wat in Zuid-Frankrijk en Spanje meer gebruikelijk is. De frisse lentekleuren, het afwisselende landschap, al die geluiden in de natuur en ook de stilte, de vele contacten met steeds weer andere mensen maakten deze 6 weken onvergetelijk. De talrijke, vooral religieus-culturele bezienswaardigheden, het is tenslotte een pelgrimstocht, betekenden voor mij een grote historische verrijking. De zorg voor al deze monumenten, de ruim aanwezige horecagelegenheden, campings, refugio's en winkels langs de route hebben de "camino" tot een ongekend populair evenement gemaakt, ook onder jongeren. De vriendelijkheid en behulpzaamheid van de plaatselijke bevolking maakt het geheel extra plezierig. Bon courage of buen camino zijn veel gehoorde afscheidsgroeten. De ontmoeting met mensen uit alle delen van de wereld, ieder met een eigen doelstelling op weg naar Santiago, geeft een sfeer van saamhorigheid en vredigheid, van ontspanning bij lichamelijke inspanning. Onderweg geen enkel conflict of incident meegemaakt. Je helpt elkaar en wenst elkaar "buen camino". Behalve een sportief avontuur is het ook een sociaal gebeuren van mensen die allemaal letterlijk en figuurlijk de neuzen in dezelfde richting hebben.
De bewegwijzering van de camino is m.n. in Spanje uitstekend met heel herkenbare borden en gele pijlen. De wandelaars lopen zoveel mogelijk over aparte wandelpaden, vaak fraai aangelegd, maar soms ook over modderige paden dwars door velden en bossen. De fietsers volgen meestal het geasfalteerde wegennet, daardoor ook geregeld langssuizend vrachtverkeer, maar soms zijn ze ook medegebruikers van de wandelpaden, wat hoge eisen stelt aan materiaal (fiets) en berijder. De Franse en Spaanse wegen zijn in het algemeen goed onderhouden, in tegenstelling tot die in België, waar je net zo goed op vierkante wielen kunt rijden.Toch kun je op alle wegen voldoende van het landschap en de natuur genieten, drukke wegen worden zoveel mogelijk vermeden.
In de Ardennen best steile heuvels, nog weinig groen aan struiken en bomen. Noord-Frankrijk is minder steil, meer glooiend met uitgestrekte landerijen. Het midden is weer ruiger en rotsachtiger met vaak steile klimmen om in het zuiden langzaam over te gaan in vlakkere delen tot aan de Pyreneeën. Daar is het even op de tanden bijten om in Spanje te komen, maar tegen die tijd kun je alles aan. Frankrijk is een goede training geweest.Ook na de Pyreneeën nog veel kleine en grote klimmetjes tot aan Burgos, waarna de Meseta, de hoogvlakte begint. Deze was, zeker nu het niet te warm was, goed te nemen, afgezien van de vaak stevige tegenwind. De begroeiing is er laag, vaak dor, en de landbouw wordt met irrigatie moeizaam instandgehouden. Daarna vanaf Leon tot aan Santiago nergens vlak, continu klimmen en dalen met als hoogtepunten O'Cebreiro en Cruz del Ferro. Maar het heuvellandschap van Galicië is heel afwisselend met veel prachtige bosrijke gebieden.
Dus het was de hele weg genieten, geen enkele lekke band gehad of andere defecten aan onze fietsen, niet ziek geweest of andere ongemakken gehad.
In totaal 2770 km gereden in 40 dagen. Met aftrek van 4 rustdagen dus gemiddeld 77 km/dag. Gemidd. snelheid was bijna 14,5 km/u, max. 62,5 km/u.

Tenslotte: Dank aan alle volgers, vooral voor de vele bemoedigende en verwarmende, soms kritische (Teus) reacties. Speciaal ook dank aan Ger Lenssen en Wim Veldman voor alle informatie vooraf en aan Hans Gommans en zijn vrouw voor de goede fietstechnische en andere adviezen. En natuurlijk ook Marijke en onze kinderen bedankt dat ze mij 6 weken hebben losgelaten. Last but not least Frans voor het gezellige samenzijn op de fiets en de tijden ertussen.
Hopenlijk zijn er onder jullie sommigen enthousiast geworden om ook eens naar Santiago te fietsen of te lopen. Iedereen die redelijk gezond is kan het, mits goed voorbereid. Een geweldige ervaring. Hasta la vista.